MOC’17 – SPS stond er voor de zaterdagochtend van 16 februari op het programma.
De meeste afkortingen in namen van voetbalclubs zijn altijd wel te herleiden, maar van MOC’17 valt, behalve een jaartal, echt niks te maken. Het blijkt een fusie uit 1917 tussen de verenigingen ‘Moed en Volharding overwint’ en ‘Olympia’ te zijn. Dan wordt het duidelijker, want de velden van MOC’17 zijn te vinden op het mooie sportcomplex aan de Olympialaan in Bergen op Zoom. Logisch.

‘Moed en Volharding overwint’ is echter rekbaar. Wanneer heb je overwonnen? Nadat je dertig keer hebt verloren en dan eindelijk eens een keer wint? Of wacht je er nog steeds op en ga je er vanuit dat het ooit eens zal gebeuren? Dat gaat voor de ploeg waar ze vandaag tegen moesten spelen echter niet op. MOC’17 had zijn vorige wedstrijd tegen Vivoo uit Huijbergen nog met 14-1 gewonnen.

Maar om er maar direct een spoiler in te gooien: vandaag heeft MOC’17 niet overwonnen ondanks hun moed en volharding (want die hadden ze zeker).

Iets wat niet direct te verwachten viel, want in het vorige weekend was SPS duidelijk nog niet uit zijn winterslaap gekomen na de winterstop. Misschien lag het aan de wind. Het stormde vorig weekend aardig, maar zelfs wind mee konden ze toen niet profiteren. Misschien op een rustige dag?

Ik heb niet gekeken hoe de windzak op de Thoolse brug erbij hing. Daar heeft SPS een veel beter systeem voor. SPS heeft Rudi! Met Rudi langs de zijlijn als coach hebben ze niet alleen de technische aanwijzingen, maar zie je ook precies hoe hard de wind waait en vanuit welke hoek hij komt. Als je tenminste op zijn baard let. Vandaag hing hij strak naar beneden: maximaal windkracht 3. Perfect!

Aangekomen op het sportcomplex bleek dat Dani goed wakker was: ‘Moeten we weer in dat pishok?’. ‘Groot is het inderdaad niet’ bedacht ik mij ook. Zeker niet als je het vergeleek met de nieuwe en grote accommodatie waar we eerst in wilden lopen. Dani bleek het echter niet over de grootte te hebben, maar over de geur die er de vorige keer heerste. ‘Moet je binnen maar eens gaan ruiken’, zei hij. Ik geloofde hem op zijn woord.

Het was duidelijk dat Dani al helemaal strak stond. Als hij die ochtend net zo scherp met de bal zou zijn als met zijn woorden, zou hij zo over de tegenstand heen walsen. Dan had hij de rest van SPS niet eens nodig.

Tien voor tien werd er afgetrapt op het sportpark aan de Olympialaan. Op aangeven van Silvijn was Dani gelijk voorin te vinden. Zijn eerste balcontact was echter nog niet zo doeltreffend als dat het later zou blijken te zijn. Het eerste schot ging dan ook over. MOC ging gelijk in de tegenaanval, maar ook Patrick was bij de les. Dat kan ook eigenlijk niet anders als je met Dani in de auto zit. Als je dan nog niet wakker bent, dan leidt je waarschijnlijk aan een chronische vermoeidheid. Patrick hield het het net keurig leeg. Na de uittrap van Patrick kwam de bal uiteindelijk weer voor de voeten van Dani. Via Dani kwam de bal deze keer bij Jeroen. Zijn schot trof de paal.

SPS kwam dichter en dichter bij de eerste goal

In de achtste minuut was het raak. Dani speelt de verdediging omver en schiet hem strak langs de keeper. De keeper en verdediger van MOC verbijten hun teleurstelling bij de paal, terwijl Dani lijkt op te stijgen als hij de vorm van een vliegtuig aanneemt en richting de middencirkel vliegt.

Het was een beetje de show van Dani. Iedereen deed zijn werk en SPS was in deze fase in zijn geheel ook duidelijk beter, maar het was Dani die keer op keer weer als een speer vertrok om de verdediging van MOC op een kluitje te lopen.

Niet veel later stond hij namelijk al weer oog in oog met de keeper van MOC. Maar soms was het beter geweest om af te spelen. De keeper maakte zich goed breed, waardoor Dani de bal er niet langs kreeg. Maar de verdediging van MOC liet in deze fase wel wat steekjes vallen, waardoor, na weer precies acht minuten gespeeld te hebben, de tweede bal er vanaf de voet van Dani alsnog invliegt.

Halverwege de eerste helft vliegt Dani er iets te fanatiek in. En nadat MOC zijn speler heeft gewisseld mogen ze een vrije trap nemen. De bal vliegt over de muur van SPS op Patrick af. Die strekt strekt zichzelf uit en de stompt bal met twee vuisten keurig weg.

SPS neemt weer over waarbij Kees op de keeper stuit en het lijkt erop alsof MOC wakker wordt. Ze gaan agressiever spelen, jagen meer op de bal, waardoor ze eindelijk een paar kansen creëren voor de goal van SPS. Het is duidelijk dat SPS onder druk komt te staan, waardoor er foutjes insluipen en twee minuten voor rust is het dan ook raak. Met een mooie goal wordt de bal naast Patrick gelegd: 1-2

Als door een wesp gestoken, stoomde Dani, na de tegengoal, gelijk weer vooruit en binnen een minuut kon SPS weer juichen: 1-3. Hier zou het bij blijven voor de rust.

Toen MOC na de rust weer op het veld stond was het duidelijk dat ze het trage spel uit het eerste gedeelte van de eerste helft definitief achter zich hadden gelaten. Sterker, ze hadden er nog een schepje bovenop gedaan en kwamen dan ook gelijk voor de goal van SPS.

SPS zag het gevaar en stuurde Jeroen en Dani vooruit. Het was gelijk raak. Dat leek goed te gaan, maar ondanks een stand van 1-4 gaf de thuisploeg het niet op en vochten ze zich terug.

Het leidde nog niet gelijk tot goals en ze maakten het zichzelf even zelfs heel moeilijk nadat een verdediger een makkelijke bal in blinde paniek achterschoot, maar SPS wist van deze chaos in de verdediging van MOC niet te profiteren. De corner leverde niets op en MOC ging in de aanval.

Het zat er al even aan te komen en uiteindelijk gebeurt het dan ook: MOC scoort en verkleind de achterstand naar twee doelpunten.

Silvijn probeert de orde te herstellen bij SPS en brengt de bal met een lang schot bij Jeroen. Die strandt op de goed opgestelde keeper. Nadat Kees nog een kans kreeg, gaat het spel lange tijd over en weer. Het levert een mooie wedstrijd om naar te kijken op. In deze fase gaat het helemaal gelijk op. Silvijn schiet over, Olga vindt de handen van de keeper van MOC’17 van een afstand, maar ze gaan er niet meer in en MOC wordt steeds gevaarlijker. We zijn al in het laatste gedeelte van de tweede helft, maar de druk op SPS wordt steeds groter. Het spel wordt daardoor rommelig en ballen komen niet meer aan.

Terwijl Silvijn op de grond valt en Olga hem, bij het wegwerken van de bal ook nog eens tegen het hoofd treft, zegt Silvijn: ‘Dan moet je mij niet voor mijn hoofd schieten!’. Het geeft de chaos goed aan.

MOC straft dit uiteindelijk af met hun derde treffer. SPS krijgt zijn spel in deze fase niet op orde. Olga is nog een keer weg, maar hetzelfde geldt voor MOC en wat er aan zat te komen gebeurt: 4-4.

Het zal toch niet gebeuren dat ze bijna de hele wedstrijd ruim voor hebben gestaan en in de laatste tien minuten helemaal weggespeeld worden? Tot overmaat van ramp moet Annika, altijd het solide blok in de verdediging van SPS, ook nog van het veld met een blessure.

Maar ineens leek het wel of Dani de geur, uit de kleedkamer van vorige keer, weer in zijn neus opsnoof. Hij vloog weg en met een alles of niets rush speelt hij iedereen weg en passeert in één van de laatste minuten de keeper door de bal strak in de hoek te schieten:

4-5 maakt SPS er uit in Bergen op Zoom van.

Vergeten te vragen aan Dani hoe de geur deze keer in de kleedkamer was.

…. Als hij tenminste tijd heeft gehad zijn neus te gebruiken. Want waarschijnlijk is hij na zijn laatste goal, al vierend, als een spoetnik door de kleedkamer gevlogen, om pas buiten weer adem te halen.

Foto 14