Een hele bijzondere ervaring
Wat vooraf ging….
Zoals sommige van jullie weten, heeft Casper last van een chronische darmziekte (Colitus ulserosa). Daarvoor moet hij om de vier maanden richting het Sophia kinderziekenhuis in Rotterdam voor een praatje met de dokter en bloed onderzoeken. Toen we 25 februari klaar waren met het bezoek, zagen we een inschrijfformulier liggen om op 29 maart kans te maken op één van de 250 kaartjes voor de wedstrijd Feyenoord – Go Ahead Eagles. “Mag dat, papa” was de vraag die Casper stelde. “Natuurlijk” was mijn antwoord, maar omdat deze papieren er al een tijdje lagen en de einddatum binnenkort verstreek, heb ik tegen Casper wel uitgelegd dat de kans klein zou zijn om uitgeloot te worden.
Vanaf dat moment was het elke dag de email goed nakijken, om te zien of er een reactie kwam uit Rotterdam. Totdat ik op 14 maart ’s-morgens vroeg thuiskwam vanuit de nachtdienst, en Casper besloot om nog even naar de mail te kijken…. “PAPA….MAMA!!!!! “ klinkt het van boven…” Ik mag naar Feyenoord – Go Ahead Eagles, en mag het veld op!” M’n vrouw en ik kijken elkaar aan met een blik van “huh…” En jawel na 2x goed lezen mag Casper inderdaad met “een speler” het veld op. En natuurlijk mogen de ouders mee, en nog een vierde persoon, Sarina natuurlijk. Dan is het nog twee weken aftellen, zenuwachtig en gespannen zijn… Hoe laat aanwezig? Met wie ga ik het veld op? Mag papa mee om foto’s te maken? Komen we in de VIP-box terecht?
Foto 1: Voorbereiding.
Natuurlijk worden er wat vriendjes en buren ingelicht over dit feit.. Leuke reacties van iedereen, terwijl een buurman hem op het hart drukt om “zijn moment op het veld te pakken” want…”Je zegt gewoon…. ff wachten nu, dit is mijn moment, en je loopt een rondje over het veld….” En papa zou heeeeeel graag een plukje van het gras willen hebben! In aanloop van de wedstrijdweek, krijgen we bericht, we worden om uiterlijk 11.15 aanwezig te zijn, ouders en vierde persoon mogen naar de tribune, uw kind gaat onder begeleiding van een Feyenoord steward mee naar de kleedkamer. Bijgevoegd, kaartjes voor de wedstrijd. Uw kind kan/mag GEEN foto’s maken/vragen aan de speler(s), uw kind mag NIET praten met de speler(s),
uw kind mag GEEN handtekening vragen aan de speler(s).
Dan de dag zelf… Vertrek vanuit Poortvliet om 09.45 uur, de poort van de Kuip gaat open om 11.00 uur. Een uurtje later zijn we er, in het flauwe ochtendzonnetje wachten tot het grote moment dat de deuren van de Kuip opengaan. Dan zoeken naar de afgesproken plek om te verzamelen. Daar krijgen we te horen dat de jongens en meiden sowieso met een speler van Feyenoord het veld opgaan, maar met wie? Ze worden opgesteld in orde van grootte, de kleinste mag voorop, de langste dus achteraan. Op je vingers natellend, gaat de kleinste met de aanvoerder het veld op, want die gaat als eerste, de volgorde van de spelers is van te voren niet bekend, en afwachten dus.
Foto 2: Interview.
Als (bijna) alle kinderen aanwezig zijn, vertrekken ze richting de “oude” tunnel om om te kleden. Het is de bedoeling dat ze omgekleed en wel, langs het veld, en voor onze tribune langs, richting spelerstunnel gaan, om daar “hand in hand” naar boven te komen… Natuurlijk wordt er door elk kind uitbundig gezwaaid naar de ouders en de redelijk fanatieke aanhang in het vak voor ons. Dan zien we Casper uit de lijn weggeplukt worden… Hij wordt voor een TV camera getrokken voor een klein “diepte” interview. Een paar minuten daarna voegt hij zich weer bij de rest, om te verdwijnen in de spelerstunnel.
De spanning stijgt… Bijna half één.. Met wie zou hij naar boven komen? Dan gaat de tunnel open… Waar is Casper? Hij loopt uiteindelijk als vijfde… Met wie? Ruben Schaken heeft de eer om de hand vast te houden van Casper. Hij heeft Schaken niet genoemd als favo speler om het veld mee op te komen, maar hij vond het wel “cool”. Ook omdat Schaken wel tegen hem heeft gepraat, hoe oud hij was, en of dit zijn eerste keer was… Maar “z’n eigen moment pakken” en een plukje gras? “Sorry papa, ik heb er niet meer aan gedacht, ik was te zenuwachtig” klinkt het dan, “geeft niets jongen” troost ik hem, want ik ben zo trots op mijn kleine jongen, die wel even heeft mogen schitteren in het mooiste stadion van Nederland.
Foto 3: Op het veld.
Uiteindelijk wordt het 5-0 voor Feyenoord en mist Casper het eerste doelpunt (aan onze zijde) omdat hij nog aan het omkleden was… Ook krijgt hij een certificaat en een sleutelhanger van zijn favoriete club… Na afloop nog in de fanshop geshopt, nu een T-shirt en een bal rijker. Om 19.00 uur voor de buis om te kijken of we Casper ergens kunnen ontdekken… En jawel, op het scherm achter Tom Egbers, zien we Casper voorbij komen… fotomoment! Ook via facebook krijgen we een filmpje doorgestuurd waarin hij duidelijk te zien is. En als klap op de vuurpijl zien we een tv-fragment van eredivisie live (Feyenoord tv) waarin Casper het interview aflegt. Degene die dit op het Facebook–S.P.S. deel heeft gezet (weet ik niet)…. Je bent een topper!