Voor de tweede achtereenvolgende wedstrijd wist SPS de nul te houden, maar deze keer werd er ook zelf gescoord. Al met de rust was de eindstand bereikt, na een overweldigend begin door de rood-witten. Ondanks wat kansjes duurde het nog tot de 20e minuut, maar toen werd de ban dan ook gebroken door Marnix van der Slikke, die een voorzet op waarde wist te schatten en cross binnenschoot. Vijf minuten later werd Walter Andriesse de diepte ingestuurd en vlak voor de keeper van de thuisclub tussenbeide kon komen, tikte hij al vallend de bal langs diezelfde keeper. Het slotakkoord, qua doelpunten, was voor Andries de Jong, die een voorzet van Jelmar Elenbaas (of was het een mislukt schot?) met een ferme omhaal tot doelpunt wist te promoveren. En dat al na 29 minuten.
Hoewel er nog meer kansen werden gecreëerd, bleef het daarbij, waarbij moet worden gezegd dat zowel treuzelen als verkeerde keuzes of alsnog ingrijpen van de verdediging het op 0-3 hielden. Of was het alsnog 0-4? Was die bal wel of niet (volledig) over de lijn? Degenen die het zagen, weten het. Feit is dat de scheids het nooit gezien heeft en daardoor geen doelpunt telde.
Een ander opvallend gegeven: keeper Richard Elenbaas heeft maar liefst vier balcontacten gehad, waarvan drie terugspeelballen. Dat zegt voldoende over de eerste helft.
De tweede helft had, net als tegen de Fendert, schriftelijk afgedaan kunnen worden. SPS geloofde het wel en Stavenisse was eenvoudigweg niet bij machte om er iets tegenover te zetten. Ja, ze waren wat meer aan de bal en ja, er zijn zelfs pogingen geweest om het strafschopgebied van SPS binnen te dringen, maar echte kansen zijn er nooit geweest. Zoals gezegd ook niet of nauwelijks voor de bezoekers, maar die hoefden met zo’n comfortabele voorsprong natuurlijk ook niet persé. Lichtpuntje was de comeback van Ardjan de Jong, hopelijk houdt hij het nu een stuk langer vol!
Foto 1: Andries de Jong
Foto 2: René de Groen
Foto 3: Walter Andriesse
Foto 4: Marnix van der Slikke
Foto 5: Maurice van der Slikke
Foto 6: Ardjan de Jong